عطش (وبلاگ تخصصی ماه محرم و صفر) |
1-دانش معاویه وقتی می خواست حلقه علم و تدریس امام حسین(علیه السلام) را به مردی از قریش معرفی کند، به او گفت: «اگر وارد مسجد رسول خدا شدی و حلقه ای از مردم را دیدی که چنان نشسته اند که گویی بر سرشان پرنده نشسته (یعنی تمام توجه شان به سخنران است)، پس آن مجلس ابا عبدالله است».(1) 2-عبادت ابن اثیر از مصعب زیبری روایت کرد: «حسین با فضیلت و متمسک به دین بود و نماز و روزه و حج او بسیار بود».(2) 3-سخاوت ابن عساکر در تاریخ خود از ابی هشام فناد روایت می کند که او از بصره برای حسین (علیه السلام) کالا می آورد و آن حضرت، پیش از آنکه از جا برخیزد، همه را به مردم می بخشید.(3) 4-ادب و بزرگواری امام زین العابدین از پدرش امام حسین(علیه السلام) نقل می کرد که آن حضرت می فرمود: «اگر مردی به من دشنام دهد، در این گوش (وبه گوش راستش اشاره فرمود) و عذر بیاورد، در گوش دیگرم، عذر او را می پذیرم».(4) 5-عدالت خواهی و ظلم ستیزی امام حسین(علیه السلام) می فرمود: «انی لا أری الموت الا السعادة و لاالحیاة مع الظالمین الا برماً؛ همانا من مرگ را جز سعادت، و زندگی با ظالمان را جز خفت نمی دانم». 6-زهد ابن شهر آشوب در مورد زهد آن حضرت آورده است: به او گفته شد: «چقدر ترس تو از خداوند بزرگ است؟» فرمود: «در امان نیست کسی در روز قیامت مگر آن کسی که در دنیا از خدا بترسه».(6) شجاعت عماد می گوید: «شجاعت حسین صفتی بود که ظهور آن از او غریب نبود؛ زیرا ظهور شجاعت از او مثل ظهور طلا از معدن طلاست».(7) پی نوشت : 1-سمو المعنی، ص 98، به نقل از: تاریخ ابن عساکر، ج4، ص 322. [ شنبه 90/9/5 ] [ 10:18 عصر ] [ محمدرضا صرافی نژاد ]
[ نظر ]
|
|
[ طراحی : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |