جنبه دیگری از ویژگی شخصیتی امام حسین علیه السلام قاطعیت در عمل می‌باشد که این جنبه از عظمت وی‌ ،  عملی‌تر از صداقت در گفتار است ‌ .   چه این یک آهنگ است و عزم قاطع و تعهد درونی برای رسیدن به هدف نهایی با وجود هر نوع اشکالی ‌ .   درکی است که افراد حساس چنان آن را احساس می‌کنند که گویی در مغزشان جوششی چون انفجار آتشفشان به وجود آمده و در آنها جریان می‌یابد . نمونه این مطلب سخنان آتشین و منطق حسین علیه السلام در برابر کسانی بود که می‌خواستند نظر او را برگردانند .  البته این کسان معذورند ،  زیرا نه جانی چون جان او در بر و نه درکی چون درک او در سر و نه در قلب خود همچون او چنین گدازه‌هایی پر شرر داشتند . یکی از این افراد عبدالله بن عمر می‌باشد که اگر چه یزیدی نبود اما آن‌جا که با مردانگی حقیقی روبه‌رو می‌شوند ،  قدرت ابراز مردانگی ندارد و چون دانه‌های ریز شن که در دامنه کوهی بلند قرار دارد ،  با وزش باد به پایین سرازیر می‌شود .  امام حسین علیه السلام در پاسخ به وی که از او خواسته بود با گمراهان از در آشتی درآید و او را از کشتار و کشته‌شدن بر حذر داشت‌ ،  گفت‌ : «ای اباعبدالرحمان‌ ،  از جمله پستی‌های این جهان در برابر خدا را ندیده و ندانسته‌ای‌ ،  که سر یحیی بن زکریا ،  به یکی از زنان هرزه و بدکاره بنی‌اسرائیل هدیه داده شد ؟ »از کلمات امام پی ببریم‌ ،  که حاضر نیست از راه حق رو برگرداند .